Conservatorium van Amsterdam

Het Conservatorium van Amsterdam is gelegen aan de Oosterdokskade, midden in een culturele omgeving met onder andere het Muziekgebouw en de Openbare Bibliotheek.

Het gebouw bevat vijf zalen voor verschillende muziekuitvoeringen, een schoolgebouw met leslokalen en een studiegebouw met de bibliotheek, auditorium en de administratie. Het gebouw is ontworpen door Frits van Dongen van de Architecten Cie Amsterdam.

Door de samenwerkende ontwikkelaars van Gemeente Amsterdam en Bouwfonds MAB is op het Oosterdokseiland in Amsterdam een nieuwe stadswijk gerealiseerd. Voor culturele en educatieve projecten werden de kavels 4 en 5 gereserveerd. Daar verrezen in de afgelopen jaren de bibliotheek en het nieuwe Conservatorium van Amsterdam.

Op een uiterst smalle strook in de bouwput is het Conservatorium opgebouwd, 13 bouwlagen hoog, 22 meter breed en 77 meter lang. Hoewel het gehele complex van het Oosterdokseiland is onderkelderd ten behoeve van een tweelaagse parkeergarage is voor het conservatorium een uitzondering gemaakt. Hier zijn ook de souterrains in gebruik voor het conservatorium.

Naast de les- en studielokalen waren in het p.v.e. ook diverse zalen van verschillende afmetingen opgenomen, waarin kan worden voorgespeeld, zowel voor docenten en collega studenten, als ook voor extern publiek. Zalen voor publiek van 40 tot 400 toehoorders en met royale podia.

Alle zalen zijn ondergebracht in het “Spelend Hart”, zo genoemd omdat hier de muziek gemaakt wordt. Dit gedeelte van het gebouw bevindt zich in de onderste zes bouwlagen, twee onder maaiveld en vier erboven.

In het souterrain onder de grote zaal bevindt zich de opname studio, waarvoor binnen de betonnen hoofddraagconstructie een dubbele doos-in-doos constructie is gemaakt om geluidcontacten van buiten naar binnen, en mogelijk omgekeerd, te vermijden.

Boven de ensemblezaal en het muziektheater in de kelder is de foyer gesitueerd op de begane grond. Deze foyer verbindt via ruime vides alle zalen met elkaar. Via slanke, speelse trappen worden de zalen en entresol bereikt, die letterlijk zijn opgehangen aan de kolomstructuur.  De kleine zaal voor jazz en popmuziek, Amsterdam Blue Note genoemd, hangt als een houten doos boven de foyer. Maar voor de juiste akoestische isolatie gaat achter het hout een complete beton constructie schuil.

Vanaf niveau 4 en hoger is het onderwijsgebouw gehuisvest. Een honderdtal  les en studiekamers zijn gegroepeerd in het middengebied van een traditioneel skelet van wanden en vloeren. Langs alle gevels op de hogere verdiepingen geeft een uitkragende strook ruimte voor verkeersgebieden. Dit systeem van wanden en vloeren wordt gedragen door kolommen die op een slimme wijze in en langs de zalen zijn gegroepeerd, zodat in de onderbouw zeer ruime kolomvrije zalen konden worden geformeerd.

Meer over dit project?

Neem contact op met Michel Schamp